قسمتی از مغز در دوره پیری، به اندازه دوره جوانی فعال می مانند

براساس تحقیقات صورت گرفته در دانشگاه آدلاید، دستکم یکی از قسمت های مغز می تواند همان گونه گه در ابتدای زندگی اش به پردازش اطلاعات می پردازد در پیری نیز به همین منوال ادامه دهد.
در یک تحقیق توانایی گروهی از 60 فرد پیر و جوان در واکنش به محرک های قابل دیدن و غیر قابل دیدن مورد مقایسه قرار گرفت تا بتوان توانایی این افراد در حواس مربوط به آگاهی از محیط (حواس شناختی) را مورد بررسی قرار داد.

حواس شناختی در بسیاری از وجوه زندگی همچون پیاده روی، برداشتن اجسام و مورد استفاده قرار دادن اجسام بسیار مهم است. دکتر جوانا بروکس، عضو گروه تحقیقاتی دانشکده روانشناسی و پزشکی دانشگاه ادلاید اظهار می کند: "نتایج تحقیقات اخیر نشان می دهد افراد سالخورده و جوان در رابطه با انجام برخی فعالیت های بصری و غیر بصری که به اندازه گیری حواس شناختی کمک میکنند، به یک گونه عمل می کنند." و می افزاید: " هم جوانان ( بین 18 تا 38 سال) و هم افراد سالخورده (55 تا 95 سال) واکنش یکسانی را در برابر حواس شناختی که شامل لامسه و بینایی و شنوایی می شود، بروز می دهند."
" در یک فعالیت، از شرکت کنندگان خواسته شد تا در حالتی که چشمشان بسته است به اجسام چوبی دست بزنند و تعیین کنند وسط جسم کجا است- حدسیات تمام شرکت کنندگان به طرز چشم گیری به سمت چپ مرکز جسم انحراف داشت.این انحراف جزیی ولی بسیار شایع است." طبق گفته های دکتر بروکس.
زمانی که ما فکر می کنیم در حال پیر شدن هستیم، ما نه تنها به بعد فیزیکی بلکه به بعد ذهنی نیز اشاره داریم، مخصوصا در مواقعی که باید واکنش نشان دهیم، این عمل در افراد سالخورده سخت تر است. با این حال، تحقیق ما پیشنهاد می کند بعضی گونه های سیستم های ذهنی در نیمکره راست مغز (مانند حواس شناختی) در یک محفظه قرار می گیرند و از پیر شدن حفظ می شوند.
دکتر بروکس، عضو انجمن تحقیقاتی پیرشدن سالم در دانشگاه ملی استرالیا است، او نتایج تحقیقات خود را در دوازدهین کنفرانس علوم اعصاب ذهنی در بریسبن ارایه می کند. پروژه او بخشی از همکاری صورت گرفته بین دانشمندان دانشگاه ادینبرگ و کویین مارگارت اسکاتلند می باشد که موجب شناخت بهتر حواس فضایی در مغز انسان می شود.
نتایج تحقیق الگویی از پیرشدن ذهن را به چالش می کشد زیرا نتایج نشان می دهد که نیمکره راست مغز در فرآیند پردازش فضایی در تمام دوره زندگی مسلط می ماند. ما باید کشف کنیم که چرا و چگونه بعضی از قسمت های مغز بیشتر در معرض پیری قرار می گیرند. تحقیقات دکتر بروکس برای درک بیماری آلزایمر نیز مفید می باشد.

منبع: www.sciencedaily.com