نظریه میکروبی بیماری‏های پاستور

منشاء بسیاری از بیماری‏های انسان موجودات ذره بینی‏اند. این نظریه یکی از بزرگ‏ترین دستاورد‏های علمی قرن نوزدهم به شمار می‏آید.

پاستور که شیمیدان بود همه عمرش را به مطالعه منشا بیماری‏ها پرداخت. در سال 1856 که استاد شیمی و رییس دانشگاه لیل بود، چغندرکاران به او گفتند در تولید الکل از چغندر با مشکلاتیمواجه شده‏اند. پاستور پس از سال‏ها آزمایش اثبات کرد که تخمیر بر اثر کنش موجودات ذره‏بینی زنده انجام می‏شود. در سال 1862 نشان داد که گرم کردن مختصر و ملایم شراب و آبجو موجودات ذره‏بینی را می‏کشد و به این ترتیب آن‏ها را سترون می‏کند و به فرآیند تخمیر پایان می‏دهد. این فرایند که اکنون پاستوریزه کردن نام دارد هنوز هم در صنایع غذایی کاربرد دارد.
در سال 1865 این پژوهش‏ها او را متقاعد کرد که موجودات ذره‏بینی می توانند در انسان‏ها هم سبب بیماری شوند. او مصمم شد تا راهی برای از بین بردن این میکردب‏ها در محیط کشت یک ماده شیمیایی تولید می‏کند. در سال 1881 به طور موفقیت‏آمیزی کشف خود را در مورد تلقیح کشت ضعیف شدۀ میکروب سیاه زخم، که بیماری گوسفند و گاو است، و سپس در سال 1885 به درمان هاری در انسان به کار گرفت. برای اولین بار در تاریخ بود که انسان‏ها در برابر میکروب‏های مرگبار پیروز می‏شدند. اما به نظر می‏رسد مردی که چنین شجاعانه بر علیه میکروب‏ها جنگید از آن‏ها می‏ترسید: پاستور به علت ترس از عفونت از دست دادن با دیگران خودداری می‏کرد.

o گروه موضوعی ← علوم پایه
o نظریه پرداز ← لویی پاستور
o تاریخ ارایه ← 1865

انتشار این مطلب در:

لویی پاستور

نظریه میکروبی