ورتکس درمانی

گاهي به نظر ميرسد تقريباً اکثر مردم بيمار هستند؛ در اين ميان عده‌ای از درد خود واقفند و عده ‌ای هنوز نه. روش‌های مختلف درمانی هم ديده می‌شود. برخی از اين روش‌ها به‌ جسم و برخی ديگر به ابعاد ديگر وجود انسان توجه دارند که البته تعداد روش‌هايي که به اصل و علت بيماری واقعی انسان بپردازد بسيار انگشت ‌شمار هستند.

در بيماری‌های مرسوم و متداول جسمی، مکانيزم کلی اکثر روش‌های درمانی بسيار شبيه به ‌يکديگر است و شايد تنها نام‌های متفاوتی داشته باشند. اکثر روش‌های درمانی روی انرژی، کانال‌های انرژی، چاکراها، مريدين‌ها و. . . تمرکز دارند و درمان‌گر با کمک انتقال يا هدايت انرژی و يا . . . سعی می‌کند بيماری را درمان کند.
يکی از انواع روش‌های انرژی درمانی، «ورتکس‌درمانی» است. اين روش به5600 سال پيش برمی‌گردد. عبارت ورتکس به معنای يک جريان پر قدرت است که به‌صورت گردابی مانند و چرخشی حول مرکزی می‌چرخد. اين چرخش و حرکت سريع ممکن است حول محور عمودی يا محور افقی باشد.
در ورتکس‌ درمانی اين اعتقاد وجود دارد که بدن انسان از دو شبکه انرژيايي تشکيل شده، شبکه حياتی و شبکه روحی. شبکه و ساختار حياتی انسان همان حالت فيزيکی و جسمانی ما است. گاهی انسداد جريان انرژی در اين شبکه به شکل بيماری خودش را نشان می‌دهد. شبکه روحی هم مسوول کليه قصدها و نيت‌های روحی ماست و کليه سيستم‌ها و کانال‌های مرتبط با نور و انرژی را در خود دارد. مهم‌ترين مسير عبور انرژی روحی، ستون فقرات است. هم‌ چنين کف دست‌ ها و پاها و چاکراها هم از مراکز اصلی عبور انرژی روحی هستند.
هنگامی که کانال عبور انرژی از يکی از اين مسيرها و جريان‌ها به‌ دلايل مختلف دچار رخنه، سوراخ و يا پارگی شود، انرژی در حال عبور نمی‌تواند در مسير عادی خود جريان يابد و بدن از حالت تعادل خارج می‌شود. در چنين وضعيتی بيمار می‌شويم. در ورتکس‌ درمانی درمان‌گر سعی می‌کند با قراردادن دست‌های خود در کنار سر بيمار و انتقال يا هدايت و يا کاناليزه کردن انرژی، اين پارگی‌ ها و رخنه‌ ها را ترميم کند تا جريان انرژی بتواند مسير و کانال اصلی خود را بپيمايد و بدن در حالت تعادل قرارگيرد.
ورتکس ‌درمانی انواع و اقسام مختلفی دارد مثلاً در يک نوع آن درمان‌گر دقيقاً همان روش‌های موجود در طب سوزنی را به کار می ‌برد، با اين تفاوت که اصلاً از سوزن استفاده نمی‌کند و کار سوزن را با هدايت انرژی انجام می‌دهد.
در حال حاضر در بسياري از كشورهاي اروپايي، آمريکای جنوبی، آسيايي مانند ژاپن و هند از اين روش در درمان تنش شديد، ميگرن، افسردگی، بی‌خوابی و انواع و اقسام دردهای جسمانی استفاده می‌کنند.
ذكر اين نكته ضروري است كه در اين روش درمانی از آن‌جايي که درمان‌گر وارد حيطه‌ های انرژيايي فرد بيمار می‌شود، بايد بسيار با احتياط عمل كند چون بيماران اغلب خود از اثرات مخرب احتمالي که به‌ دنبال درمان‌گري ممکن است بروز کند مطلع نيستند.
و در آخر اين سوال مطرح است كه اگر درمان‌گر به کاری که می‌کند احاطه و تسلط کامل نداشته باشد، و يا از بينش كافي در كار درمان نامتعارف برخوردار نباشد، چه بلايي ممكن است بر سر بيمار بيچاره بيايد؟