مسوول بلیط گفت : دکتر اینشتین ، من می دانم که شما که هستید . همه ما به خوبی شما را میشناسیم و من مطمئن هستم که شما بلیط خریده اید، نگران نباشید. و سپس رفت. در حال خارج شدن متوجه شد که فیزیکدان بزرگ دست خود را به پایین صندلی برده و هنوز در حال جستجوست.
مسوول قطار با عجله برگشت و گفت : " دکتر اینشتین، دکتر اینشتین، نگران نباش ، من می دانم که شما بلیط داشته اید، مساله ای نیست. شما بلیط نیاز ندارید. من مطمئن هستم که شما یک بلیط خریده اید."
اینشتین به او نگاه کرد و گفت : مرد جوان ، من هم می دانم که چه کسی هستم. چیزی که من نمی دانم این است که من کجا می روم.
همسر آلبرت اینشتین غالبا اصرار داشت که او در هنگام کار باید لباسهای مناسبتری استفاده کند. انشتین همواره میگفت: "چرا باید اینکار را بکنم هر کسی اینجا می داند من که هستم." هنگامی که اینشتین برای شرکت در اولین کنفرانس بزرگ خود شرکت کرد نیز همسرش از او خواست که لباس مناسبتری بپوشد، اینشتین گفت: "چرا باید اینکار را بکنم هیچ کسی اینجا مرا نمی شناسد."
http://iftad.org/%D9%86%D8%B8%D8%B1%DB%8C%D9%87-%D9%BE%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D8%B2%D8%A7%D9%86-%D8%B2%DB%8C%D8%B1-%D8%B0%D8%B1%D9%87-%D8%A8%DB%8C%D9%86/%D9%84%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%D9%BE%D9%88%D8%B4%DB%8C%D8%AF%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%AA%DB%8C%D9%86.html |
کارمند در جواب می گوید: آنجا مرو مرد جوان تو بسیار جوانتر از آن هستی که بتوانی درس پلانک، استاد فرهیخته ما را بفهمی.
ما 26 مهمان و بدون عضو آنلاین داریم