خانه

اخبار و مقالات

آموزگار بزرگ تفكر

به نظر می‏رسد كه او یكی از بزرگترین پدیده‏ های شعوری قرن حاضر باشد. این موضوع كاملاً قابل اثبات و امتحان است.

برای دانلود نسخه پی دی اف اینجا کلیک کنید.

علم تفكر زیرساخت اصلی دانایی و هوشمندی انسان است. از این رهگذر، می‏توان آنرا به فرمول ژنتیكی دانایی تعبیر كرد. بعبارتی اندازه و ویژگی‏های دانایی افراد ارتباط مستقیمی با ویژگی‏ها و روش‏های تفكر آنها دارد. به همان اندازه كه تكنولوژی، در تأمین خواسته‏ های انسان و تغییر كیفیت آنها نقش داشته است علم تفكر (جدا از اندازه اطلاعات) می‏تواند در تحقق هوشمندی و آگاهی انسان مؤثر باشد. درواقع می‏توان گفت كه علم تفكر تكنولوژی هوشمندی و روش‏های دانایی است و این موضوع تأثیرات بسیار تعیین‏ كننده و اساسی خود را در حل مسائل (جدای از مقوله اطلاعات) بجا می‏گذارد...
از این دیدگاه، با تحلیل شخصیت معلم بزرگ، ایلیا «میم» به نتایج جالبی برمی‏خوریم كه به نوعی می‏تواند نمایانگر ابعادی از این تكنولوژی هوشمند باشد.
روش‏های سی و شش گانه تفكر یكی از شاخص‏ ترین وجوه تعلیمات ذهنی اوست. آموزش‏هایی كه ذهن انسان را مخاطب قرار می‏دهد و در جهت تعالی ذهنی و فكری افراد عمل می‏كند. توانایی استثنایی و حیرت‏ انگیز تفكری او خود بیانگر قابلیت فوق العاده ‏ای است كه در روش‏های سی و شش گانه تفكری وجود دارد.
روش‏های تفكر خلاق، نشانه شناسی، تفكر قرینه‏ ای، موازی، معكوس، مفهوم‏ یاب، فرمول‏ساز و ضدفرمول، تفكر همذات‏ پندار، الگویی و طبیعت ‏اندیشی از جمله این روش‏ها می‏باشد. اكثر روش‏های سی و شش گانه، برای اولین بار توسط خود او بیان گردیده است.
او بیشترین الگوهای حل مساله را از سیستم‏ها و ساختارهای طبیعت و كیهان (از اتم، مولكول و سلول گرفته تا ساختار كهكشان ها و سیاهچاله‏ ها) می‏گیرد و هر یك از موجودات طبیعت را حاوی الگویی برای حل گروهی از مسائل انسانی می‏داند. روش‏های الگوسازی توصیه شده او عمدتاً مبتنی بر ساختار و عملكرد موجودات طبیعی و روابط میان آنهاست.
مفهوم‏ یابی تغییرات و استخراج معانی نشانه ها و وقایع یكی از كاربردی ‏ترین روش‏های ایلیا در حل مسائلی است كه ظاهراً برای آنها راه حل مجربی وجود ندارد.
او معتقد است كه مسائل گوناگون با روش‏های گوناگون قابل حل‏اند و نمی‏توان همه مسائل ذهنی را به صرف آنكه ذهنی‏ اند با یك روش حل كرد. مثلاً در حوزه‏ ای مانند تصمیم ‏گیری او از روش‏های تصمیم ‏بینی، تصمیم‏ سازی، تصمیم‏ داری، تصمیم‏ یابی، تصمیم‏ شكنی و تصمیم‏ زایی سخن می‏گوید و روش تصمیم«گیری» را برای همه انواع تصمیم و انتخاب كاملاً نارسا و ناكافی می‏داند.
او با دوراندیشی خود به زمان ها و فواصل بسیار دور از مساله می‏رود و احتمالات و امكاناتی را موردنظر و تدبیر قرار می‏دهد كه در حالت معمولی غالباً انسان تنها به قسمتی از آن امكانات ممكن است توجه داشته باشد. نگاه او به گذشته و استخراج درس‏هایی متناسب با مسائل موجود، چنان است كه انگار گذشته حجم متراكم و در دسترسی از فرمولها و روش‏های حل مساله است.
هوشیاری او نسبت به وضعیت موجود و زمان حال به قدری زیاد است كه به نظر می‏رسد او به وضع موجود از نظر آگاهی كاملاً محیط بوده و كاملاً از بالا به مسائل نگاه می‏كند. كامل‏اندیشی و درون‏بینی وقایع از نكات شاخص شیوه تفكری ایلیاست.
خلاقیت و آفرینندگی در ارائه روش‏ها و راه‏ها و پاسخ‏های بدیع و استثنایی، ایلیا را به متفكری خلاق و تمام عیار بدل ساخته است...
از دیدگاه برخی، جواب او به مسائل گوناگون زندگی بشر كامل و همه جانبه است. آموزش‏های او ابعاد متعددی دارد بطوری كه در زمینه‏ های مختلف زندگی قابل تعمیم است و می‏توان از تفسیر آنها در شرایط مختلف به راه‏ حل‏ها رسید. او از همه زاویه‏ ها به مسائل نگاه می‏كند و نگاهش به گونه‏ای است كه انگار از بالا همه چیز را می‏بیند. ممكن است بیشتر انسانها حتی در یك روش درست تفكر دچار مشكل شوند اما او بر روش‏های گوناگون و مختلف تفكر احاطه دارد و حتی با مشهورترین متفكران به هیچ وجه قابل مقایسه نیست. او به یك موضوع از همه زوایای ممكن نگاه می‏كند. تغییرات و نشانه‏ ها را به شكلی تفسیر می‏كند كه انگار در حال خواندن متن یك كتاب است و به صداها طوری گوش می‏دهد كه انگار معنی پنهان در آنها را می‏شنود. نگاهش به چیزها طوری است كه به نظر می‏رسد متوجه درون چیزها است. او به نشانه‏ ها توجه خاصی دارد و تغییرات (تغییرات اوضاع) را به دقت معنی می‏كند، طوری كه بین این نشانه‏ ها و اتفاقاتی كه بعداً می‏ افتد یا در زمان فعلی وجود دارد ولی پوشیده است، رابطه عمیقی برقرار می‏كند. همچنین برای قبول كردن بیشتر چیزها به نشانه‏ ها توجه می‏كند و بدون وجود نشانه‏ ها چیزی را قبول نمی‏كند.
یكی از مهمترین تئوری‏هایی كه ایلیا مطرح كرده است دكترین هماهنگی است. موضوع بسیار پیچیده و پردامنه ای كه به سادگی بیان شده است. از نظر او هم آهنگی، كلید توفیق است و این توفیق، در همه امور تعمیم‏ پذیر است. به عبارتی توفیق یك نظام سیاسی، دینی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، بیش از هر چیز، به اندازه هماهنگی آن با شرایط و مخاطبان وابسته است. از این نظر روش‏های پیشنهادی او، اساساً روش‏هایی غیر مطلق‏گرا و دینامیك می‏باشد. در بعضی از جلسات پرسش و پاسخ و جلسات تفكر گروهی او بطرز غیر قابل رقابت و غیر قابل مقایسه‏ای با دیگران، به سؤالات پاسخ داده است و توانایی او در پاسخگویی به سؤالات به هیچ وجه شباهتی با افراد حاضر نداشته است...
به نظر می‏رسد كه او یكی از بزرگترین پدیده‏ های شعوری قرن حاضر باشد. این موضوع كاملاً قابل اثبات و امتحان است.