آیا در یک شبیه سازی کامپیوتری زندگی می‌کنیم؟

اگر شما، من و هر فرد و چیز دیگری در کیهان شخصیت‌هایی در یک ابر بازی کامپیوتری بودیم، الزاماً خودمان آن را نمی‌دانستیم. این ایده که جهان یک شبیه سازی است مانند یک قطعه از فیلم ماتریکس به نظر می‌رسد، ولی در عین حال یک فرضیه صحیح علمی است. محققان درباره این فرضیهٔ جدال آمیز در مباحثه سالانه ایزاک آسیموف در موزه تاریخ طبیعی آمریکا تعمق نمودند.

 مدیر جلسه، آقای نیل دگراس تایسن ( Neil deGrasse Tyson ) ، رییس آسمان نمای هایدن، احتمال 50-50 داد که کل وجود ما برنامه‌ای در هارد دیسک شخص دیگری باشد. وی گفت: "من می‌گویم که این احتمال بسیار زیاد است". او به فاصله بین هوش شامپانزه و انسان در حالی که ما 98% دی ان ای مشترک داریم اشاره کرد. ممکن است جایی در بیرون موجودی باشد که هوش او بسیار بیش از ما باشد. او گفت: "ممکن است ما در نظر آنها ساده، احمق و یاوه گو باشیم". " اگر موضوع این باشد، برای من آسان است که تصور کنم همه چیز در زندگی ما تنها خلق موجوداتی دیگر برای سرگرمی است".
ذهن‌های مجازی
یک استدلال مشهور در مورد این فرضیه شبیه سازی توسط فیلسوف دانشگاه آکسفورد، آقای نیک بوسترام ( Nick Bostrum ) در سال 2003 ارایه شد، او به این موضوع اشاره کرد که اعضای یک تمدن پیشرفته با قدرت محاسبه عظیم ممکن است تصمیم بگیرند که پیشینیان خود را شبیه سازی کنند. آنها احتمالاً توانایی این را دارند که تعداد زیادی از این شبیه سازی را انجام دهند، تا جایی که اکثریت ذهن‌ها، در واقع با آن شبیه سازی‌ها، به جای ذهن اصلی پیشینیان، به ذهن‌های مصنوعی تبدیل شوند. آمار بسیار ساده‌ای نشان می‌دهد که ما احتمالا در میان ذهن‌های شبیه سازی شده هستیم.
و دلایل دیگری هستند که بیندیشیم شاید ما مجازی باشیم. به عنوان مثال، هرچه بیشتر درباره جهان یاد می‌گیریم، بیشتر به نظر می‌رسد که بر پایه قوانین ریاضی بنا شده است. شاید این اثبات نشده باشد ولی تابعی است از طبیعت جهانی که ما در آن زندگی می‌کنیم. آقای مکس تگمارک ( Max Tegmark ) کیهان شناسی از موسسه تکنولوژی ماساچوست (MIT) می‌گوید: “اگر من شخصیتی در یک بازی کامپیوتری بودم، در نهایت کشف می‌کردم که قوانین، بسیار سفت و سخت و ریاضی وار هستند. این، فقط کدهای کامپیوتری را نشان می‌دهد که در آن نوشته شده است".
علاوه بر این، ایده‌های برخاسته از تئوری اطلاعات خود را در فیزیک نشان می‌دهند. آقای جیمز گیتس ( James Gates ) فیزیکدان نظری در دانشگاه مریلند می‌گوید: “من در تحقیقاتم یک موضوع بسیار عجیب را دریافتم. من در جهت کدهای اصلاح خطا پیش می‌رفتم- که چیزهایی هستند که سبب می‌شوند مرورگرها کار کنند- بنابراین چرا در معادلاتی بودند که من در مورد کوارک‌ها و الکترون‌ها و ابرتقارن می‌دیدم؟ این مرا بر این باور قوی واداشت که دیگر نتوانم بگویم افرادی مانند  -مکس دیوانه- هستند".
جایی برای تردید
با این حال، هنوز همه افراد پنل مباحثه با این استدلال موافق نبودند. آقای تایسن به این نکته اشاره کرد که “اگر شما راه حل‌های تئوری اطلاعات برای مشکلات خود پیدا کرده‌اید، ممکن است فقط مد لحظه‌ای باشد. مانند این که اگر یک چکش باشی همه چیز میخ به نظر می‌رسد".
همین طور خانم لیزا رندل (  Lisa Randall )  فیزیکدان نظری از دانشگاه هاروارد می‌گوید: استدلالی که می‌گفت بیشتر اذهان در آینده به جای طبیعی بودن، مصنوعی خواهند بود، اثبات شده نیست. " بر اساس احتمالات شفاف نیست. این استدلال می‌گوید که چیزهای زیادی می‌خواهند ما را شبیه سازی کنند. من در واقع با این موضوع مشکل دارم. بیشتر ما به خودمان علاقمندیم. من نمی‌دانم چرا این گونهٔ برتر می‌خواهد ما را شبیه سازی کند" . خانم رندل پذیرفت که کاملاً درک نکرده است که چرا سایر دانشمندان به این موضوع که جهان یک شبیه سازی است علاقمند شده‌اند." در واقع من مشتاقم بدانم که چرا بسیاری از افراد فکر می‌کنند این یک سوال جذاب است"  او احتمال اینکه این ایده صحیح باشد را صفر ارزیابی کرد.
این فرضیه که بسیار به هستی مرتبط است معمولا غیر قابل آزمایش به نظر می‌رسد، ولی برخی از محققان فکر می‌کنند که می‌توانند شواهد تجربی را بیابند که ما در یک بازی کامپیوتری زندگی می‌کنیم. یک ایده این است که شاید برنامه ریزان گوشه‌ها را بریده باشند تا شبیه سازی بهتر اجرا شود. زهره داوودی فیزیکدان از MIT می‌گوید: " اگر یک شبیه سازی اساسی از جهان انجام شده باشد که مشکل منابع محاسباتی محدود داشته باشد، همان گونه که ما داریم، بنابراین قوانین فیزیک باید در یک مجموعه متناهی  در یک حجم متناهی قرار داده شود. سپس ما به عقب باز می‌گردیم و می‌بینیم که چه نشانه‌هایی را یافته‌ایم که به ما می‌گوید ما از یک فضا-زمان غیر متوالی شروع کرده‌ایم". این مدرک ممکن است یافت شود، به عنوان مثال، به شکل توزیع انرژی میان تشعشعات کیهانی که به زمین برخورد می‌کند و نشان می‌دهد فضا-زمان متوالی نیست، بلکه از نقاط گسسته تشکیل شده است. آقای گیتس معتقد است: " این نوعی مدرک است که من را به عنوان یک فیزیکدان راضی می‌کند". با این حال هنوز، اثبات نقطه مخالف آن- که جهان واقعی است- ممکن است دشوارتر باشد.  آقای چلمرز ( Chalmers ) می‌گوید:  شما قصد ندارید این را اثبات کنید که ما در یک شبیه سازی نیستیم، چرا که هر مدرکی که بیابیم ممکن است شبیه سازی شده باشد".
زندگی، جهان و همه چیز
اگر مشخص شود که ما واقعا در نسخه‌ای از ماتریکس زندگی می‌کنیم، چه می‌شود؟ چلمرز گفت: " ممکن است ما در یک شبیه سازی باشیم و ممکن است نباشیم، ولی اگر باشیم، خیلی هم بد نیست".
تگمارک گفت: “توصیه من این است که بیرون بروید و کارهای بسیار جالبی انجام دهید. تا شبیه سازان شما را از بین نبرند".
ولی در قسمتی نیاز به تعمق بیشتری هست، این احتمال سوالات معنوی زیادی را به همراه دارد. گیتس گفت:" اگر فرضیه شبیه سازی معتبر باشد، ما درها را به روی زندگی ابدی و رستاخیز و چیزهایی که رسما در قلمرو مذهب بیان شده است می‌گشاییم". " دلیل آن ساده است: اگر ما برنامه‌هایی در کامپیوتر هستیم تا زمانی که من کامپیوتری دارم که خراب نشده است می‌توانم همیشه برنامه را اجرا کنم".
و اگر کسی در جایی شبیه سازی ما را خلق کرده است، آیا این وجود، خداست؟ آقای دیوید چلمرز ( David Chalmers ) استاد فلسفه در دانشگاه نیویورک گفت: " ما در این جهان می‌توانیم کلمات شبیه سازی شده را بگوییم و کوچکترین شکی در آن نیست. خالق ما شبح نیست، فقط یک نوجوان هکر در جهان بالای است". ما به نوبه خود خدایان مخلوقات کامپیوتری خود هستیم. تایسن گفت: “ما هنگامی که ماریو را خلق می‌کنیم خود را خدا نمی‌دانیم با این که روی آن قدرت داریم و می‌توانیم تعیین کنیم تا کجا بپرد. دلیلی ندارد که فکر کنیم آنها قدرتمند هستند فقط به خاطر اینکه همه کارهای ما را کنترل می‌کنند" . و جهان شبیه سازی شده یک احتمال آزاردهنده دیگر را معرفی می‌کند: " چه می‌شود اگر باگی وجود داشته باشد که کل برنامه را از بین ببرد؟"

 Ref: http://www.livescience.com/54380-are-we-living-in-a-computer-simulation.html

انتشار این مطلب در: