نظریه کوانتوم قدیم

انرژی نه کمیتی پیوسته بلکه کوانتیده است: یعنی به شکل بسته‏ ها با کوانتوم گسسته جاری می‏شود. ذرات انرژی را فقط به صورت کوانتا (جمع آن کوانتوم) گسیل می‏کنند. این نظریه تولد مکانیک کوانتومی (مطالعه حرکت و بر هم کنش ذرات بنیادی) را اعلام کرد.

بر طبق نظریه کوانتومی قدیم، انرژی (E) یک کوانتوم (که اکنون فوتون نامیده می‏شود) از معادله E=hv به دست می‏آید که در آن v (نو) بسامد تابش و h عددی ثابت است که اکنون به آن ثابت پلانک می‏گویند و مقدارش (34^10×6/6) ژول بر ثانیه است.
نظریه کوانتوم قدیم را دانشمندان بی‏درنگ پذیرفتند. در سال 1905، اینشتین آن را در نظریه اثر فوتوالکتریک خود به کار گرفت. در سال 1913 از آن برای تدوین مدل کوانتومی اتم استفاده کرد.

o گروه موضوعی ← علوم پایه
o نظریه پرداز ← ماکس پلانک
o تاریخ ارایه ← 1900

انتشار این مطلب در:

ماکس پلانک

نظریه کوانتوم

نظریه کوانتوم قدیم

پلانک

کوانتوم قدیم