به نظر می رسد كه زندگی شخصی اسمیت با همان چیزی شكل گرفته است كه خودش آن را نه چندان یك كارنامه زندگی بلكه مجموعه ای از پیشامدها و رویدادها می انگارد. رویدادهای زیر چه در نتیجه تصادف و چه با یك طرح قبلی رخ داده باشند برای هر شاهد خارجی مراحل مهمی در تحول اسمیت جلوه می كنند. او در 1926 در بریتانیا زاده شد. در 1955 از دانشگاه لندن در رشته جامعه شناسی درجه لیسانس گرفت و در 1963 درجه دكترایش را در همین رشته از دانشگاه بركلی کالیفرنیا به دست آورد. اسمیت در همین دوره ازدواج ، مهاجرت به كانادا چند صباحی پس از ازدواج ، بچه دارشدن، جدائی از شوهر در یك صبح زود و پیدا كردن شغل را تجربه كرد. به تاكید خود اسمیت این رویدادها درلحظاتی برایم پیش آمدند كه در واقع چندان فرصت انتخاب و هیچ اطلاعی از پیش درباره آنها نداشتم.مشاغلی كه در دسترس او قرار گرفته بودند عبارتند از: جامعه شناس پژوهشگر در دانشگاه بركلی،مدرس جامعه شناسی در همین دانشگاه،مدرس جامعه شناسی در دانشگاه اسكس، استادیار و استاد در گروه جامعه شناسی دانشگاه بریتیش كلمبیا و از سال 1977 استادجامعه شناسی آموزش و پرورش در موسسه تحقیقات آموزشی انتاریوی تورنتو.
اسمیت درباره انواع گسترده ای از موضوعها قلم زده است كه همه نوشته هایش ،گاه به عنوان مضمون اصلی و گاه به عنوان مایه بحث، كم وبیش ، به قضیه دوپارگی ارتباط دارند. او تجربه دوپارگی را در جدایی میان توصیف علمی اجتماعی و تجربه ملموس انسانها، میان تجربه محسوس زنان و نمونه های آرمانی پدرسالارانه ای كه آنها در توصیف تجربه شان به كار می برند،میان جهان خرد و ساختارهای جهانی كلانی كه بر تجربه خرد حاكمند و به ویژه میان جهان خُرد ستمدیدگان و جهان كلان سلطه گرائی كه با واكنش هایشان ساختارهای كلان ستمگری را ایجاد می كنند ، متجلی می بینند . عینیت این مضامین را می توان در مرور كوتاهی بر عناوین آثار اسمیت مشاهده كرد. آمارهایی درباره زنان و بیماران روانی ، چرا به این آمارها بی توجهی می شود(1975)، جامعه شناسی كانادایی چه كاری را می خواهد انجام بدهد، جهان روزانه به عنوان یك مساله بحث انگیز(1976)،كی از نظر روانی بیمار است.كالبد شكافی یك ماجرای واقعی(1978)،هر كجا ستمگری است،مقاومت نیز هست(1979)،زنان ،طبقه و خانواده(1981) از همه بالاتر ، مهمترین اثر او در زمینه جامعه شناسی فمینیستی،جامعه شناسی برای زنان(1979).
كاری كه اسمیت برای جامعه شناسان فمینیست و در واقع برای همه جامعه شناسان علاقمند به مرزهای نظری نوین این حرفه انجام داده نوعی جامعه شناسی است كه علایق نوماركسیستی به ساختارهای تسلط را با بینشهای پدیده شناختی در مورد انواع عرصه های ذهنی و كنش متقابل در سطح خرد تلفیق می كند. به نظر اسمیت این عرصه های گوناگون زندگی روزانه را عموما ساختارهای كلانی شخص می بخشد كه خود آنها با ویژگی های تاریخی ضرورت اقتصادی شكل گرفته اند. آنچه كه اسمیت نمی خواهد ضمن طرح این استدلال طرح شود بینشی از جهان است كه بنابر آن پیوسته چنین تعبیر شود كه ستمگران به عنوان كنشگرانی فردی بر پایه منافع شخصی شان تصمیم گیریهای معقولانه ای می كنن به نظر اسمیت خود منفعت شخصی موقعیتی ساختاری دارد و آنچه كه او از جامعه شناسان می خواهد این است كه همیشه بر آن ساختار غائی تاكید ورزند كه پیامد موجود را بوجود آورده است. اما او در ضمن به این باور است كه این ساختار را تنها با بررسی پیامد موجود یعنی با مطالعه زندگی روزانه افراد در موقعیت های مختلف می توان بازشناخت.به نظر اسمیت علم اجتماعی بجای آنكه در صدد توضیح ساختارهایی بر آید كه این عرصه های زندگی فردی روزانه را بوجود می آورد بیشتر در جهت مبهم ساختن هر چه بیشتر آن عمل می كند ، زیرا كارش را با این فرض شروع می كند كه این ساختارها هم اكنون شناخته شده اند و می توان آنها را جدا از عرصه های زندگی روزانه درك كرد. كارهائی كه امروزه با چشم انداز فمینیستی انجام می گیرند برای آنكه علایقشان را به گونه ای منظم تعیین نمایند بیش از پیش به اسمیت نظر دارند.
o گروه موضوعی ← علوم اجتماعی
o نظریه های ارایه شده ← دیدگاه گرایی(موضع گرایی) فمینیستی
o تاریخ (ارایه نظریه یا بازه زندگی) ←متولد 1926
ما 22 مهمان و بدون عضو آنلاین داریم