لامارک برای بیان چگونگی وقوع تکامل دو نظریه استعمال و عدم استعمال اندامها و ارثیبودن صفات اکتسابی را عنوان کرد. وی مشاهده کرد که اگر اندامی از بدن یک جاندار استفاده شود ، بزرگ و کارآمدتر میشود و اگر عضوی بکار نیفتد ، کوچک شده و تحلیل میرود . بنابراین جاندار در نتیجه ناهماهنگی در استفاده و عدم استفاده اندامهای مختلف بدن در طول عمر فرد، ممکن است تا حدی تغییر یابد و بعضی از صفات را کسب کند. لامارک اینگونه صفات اکتسابی را ارثی و قابل انتقال به اخلاف دانست. این تئوری بسیار موفقیتآمیز بود و به اشاعه اندیشه تکامل کمک کرد. اما سرانجام معلوم شد که نظر لامارک، نادرست است. اینکه استفاده و عدم استفاده از اندامها به کسب صفتی میانجامد، درست است . ولی اشتباه لامارک در این بود که بر خلاف عقیده او صفات اکتسابی به ارث نمیرسند. یکی از تلاشهای آزمایشی مشهور که لامارکسیم را باطل ساخت، بهوسیله واهیمان، زیست شناس قرن ۱۹ صورت گرفت، که نشان داد از تولید مثل موشهایی که دمشان را بریدهاند ، موشهای دارای دم طبیعی ایجاد میشود.
oگروه موضوعی ← علوم پایه
oنظریه های ارایه شده ← نظریه لامارک
oتاریخ (ارایه نظریه یا بازه زندگی) ← 1744-1829 / ارایه 1809
ما 18 مهمان و بدون عضو آنلاین داریم