روش اینشتین بر خلاف رویکرد غالب قرن بیستم که بیشتر تجربی و انجام آزمایش بود، بر پایه نظریه پردازی بود. یعنی به جای اینکه خودش را درگیر انجام آزمایشات مکرر برای اثبات نظریاتش کند، ذهن اش ترجیح می داد به سرعت جلو برود و با امکانات بیشتری روبرو شود که خیلی بالاتر از آزمایش و تجربه بود. به عنوان مثال یکی از نظریات او 3 سال بعد با انجام آزمایش های عملی که گران پرین شیمی- فیزیکدان فرانسوی انجام داد، تأیید شد.