هاله انسان به صورت لایهلایه میباشد. اکثر دانشمندان متافیزیک بر اساس ادراک، تحلیل و دقت خود آنرا به هفت لایه تقسیم کردند که در انطباق با هفت چاکرای اصلی موجود در هاله میباشد. لایههای یک، سه، پنج و هفت ساختار معین دارند، ولی لایههای دو، چهار و شش سیالات بیشکلاند که در لابهلای لایههای فرد قرار گرفته است. هر لایه به اتفاق چاکرای مربوطه وظایف مشخصی را بر عهده دارد. هر لایه یک محدوده ارتعاشی محسوب می شود. برای رویت هر سطحی، آگاهی بیننده باید با سطح فرکانسی همان لایه، تنظیم گردد. این لایه های ساختاری فرد، قالب تمای اعضا کالبد یزیکی را در خود حمل می کند. جریانی عودی از انرژی در امتداد نخاع حرکت می کند و به بالا و پایین می رود. این جریان از بالای سر و دنبالچه عبور کرده و در کالبدهای دیگر نیز جاری می گردد. در حوزه انرژی، گردابهای مخروطی چرخانی به نام چاکرا وجود دارد که نوک مخروط آنها به جریان نیروی عودی متصل است. قسمت پهن این مخروطها در حاشیه کالبدی قرار دارد که چاکرا در آن مستقر است. در هاله هر سطح با یکی از چاکراها منطبق است، یعنی نخستین لایه با اولین چاکرا و به همین ترتیب. این مراکز مسؤول تبادل انرژی بین هاله انسان و هاله کیهان(ارسال و دریافت انرژی) و همچنین مسؤول متعادل کردن انرژی در سطوح مختلف هاله میباشند.
مرور دوباره، به زبان ساده، طرز کار خود درمانی است و با رها سازی وقایع گذشته ما، به طریقی اجرا می شود که می توانیم وجودمان را از آسیبی التیام بخشیم که از آنها در ما به جا مانده است. معمولا این آسیب از تاثیر کشمکش های عاطفی مکرر بوجود امده است. همچنین استمرار عادات شخصی ما انرژی حیاتیمان را تحلیل می برد. مرور دوباره دارویی برای این آسیب هاست. در حقیقت مرور دوباره سلسله ای از کارهای انرژتیکی است که میدان انرژی ما را از آسیبی التیام می بخشد که در گذشته به ان وارد آمده است. تاثیرات آسیب ها باعث شده که بتدریج تر و تازگی طبیعی هر شخصی در اثر رنجیدگی ها و درگیری های متقابل با دیگران از بین برود. حین مرور با استفاده از ویژگی تطهیر کننده ای که برای تنفس وجود دارد این اثرات را می توان دور کرد. نقش دیگر مرور، بازگشت ادراک به زمان شادابی، زمانی که کالبد انرژی هنوز سالم و دست نخوره بود، است و زمینه ای فراهم می شود که شخص خودش را متعادل کند.
پس تمام کائنات و طبیعتی که در آن بسر میبریم، شبکهای بههمبافتهشده از سیستمهای زنده (گیاهان، حیوانات، انسان...) را تشکیل میدهد که هر جزء این شبکه خود یکسیستم خودساز است و از خصوصیات همانندسازی و خودگردانی نسبی برخوردار است. باید توجه داشت که سیستمهای زنده به نوعی با یکدیگر ارتباط دارند و تمام کائنات بهعنوان یک سیستم همپاس عظیم به حیات تکتک اجزاء آن بستگی دارد و اگر بپنداریم که حتی یک باکتری بیهوده است، مرتکب اشتباه شدهایم.
ما 21 مهمان و بدون عضو آنلاین داریم